زیست‌شناساگرهای پروتئینی اطلاعات بسیار مهمی درباره تشخیص و درمان بیماری در اختیار پزشکان قرار می‌دهند به طوری که از این مواد می‌توان در تشخیص زودهنگام و دقیق بیماری‌هایی نظیر سرطان استفاده کرد.
در بسیاری از موارد، نمونه‌برداری از بافت، اولین گام برای تشخیص سرطان است. این در حالی است که در بدن، آنتی‌ژن‌های ویژه‌ای وجود دارند که از آن‌ها برای تشخیص می‌توان استفاده کرد. آنتی‌بادی‌ها در پاسخ به آنتی‌ژن‌ها توسط سیستم ایمنی بدن تولید می‌شوند که می‌توانند از پروتئین‌های ویژه‌ای ساخته شده باشند. این آنتی‌بادی سال‌ها پیش از نمایان شدن علائم بالینی سرطان قابل تشخیص هستند بنابراین می‌توان با استفاده از آن تشخیص سریع و زودهنگام بیماری را انجام داد.
برای شناسایی پروئین‌ها دو روش رایج وجود دارد، الیزا برای شناساگرهای محلول و IHC برای نمونه‌های بافت استفاده می‌شوند. از الیزا به دلیل سهولت کاربرد زیاد استفاده می‌شود اما این روش نمی‌تواند اطلاعات کمّی درباره میزان پروتئین هدف ارائه کند. از سوی دیگر، IHC نقش مهمی در تشخیص بیان آنتی‌ژن ویژه در بررسی پاتولوژی بافت ایفا می‌کند و اطلاعات مهمی درباره درجه تومور ارائه می‌دهد اما درباره سطح بیان، اطلاعات زیادی نمی‌دهد. برای حل این مشکل می‌توان از پلتفورم‌های نانوحسگری استفاده کرد تا زیست‌شناساگرهای سرطان را به سرعت شناسایی کند.
مقاله‌ای با عنوان “Gold Nanoparticle Probe-Assisted Antigen-Counting Chip Using SEM” در نشریه ACS Applied Materials & Interfaces به چاپ رسیده که در آن محققان چینی از پیمایشگر حاوی نانوذرات طلا برای حسگری استفاده کردند. در این پروژه تراشه‌ای که با استفاده از آنتی‌بادی عامل‌دار شده است برای شمارش مولکول‌های آنتی‌ژن با کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده می‌شود.
محققان در این تحقیق از آنتی‌ژن کارسینوامبریونیک که برخی تومورهای سرطانی بیان می‌شود، استفاده کردند تا عملکرد این پیمایشگر را مورد آزمایش قرار دهند. در مرحله اول، نانوذرات طلا عامل‌دار می‌شوند؛ سپس تراشه با آنتی‌بادی عامل‌دار می‌شود و در ادامه نانوذرات که روی سطح تراشه نشسته‌اند با استفاده از SEM مورد شمارش قرار می‌گیرند.
| 
شمارش زیست‌شناساگرهای سرطانی با استفاده از نانوذرات و SEM
